YOKLUĞUNDAKİ SEN

                                              YOKLUĞUNDAKİ SEN 


Yine yalnız değilim her zamanki gibi

Bu Uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım


Aramızda yirmibeşbin kilometre

Sen kıştasın ben yazdayım

Sen bir yarısında dünyanın
Ben öte yarısındayım
Yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun
Daha da bir gönlümcesin
Varlığından bin kat güzel
O yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz
Ve en gizlerden konuşurken ellerin
İçimden gelmiyor mektup yazmak demeden
Sevişiyoruz yirmibeşbin kilometreden.

AZİZ NESİN




Share:

0 yorum